Gevers Organisatie & Ontwikkeling
Er zijn bibliotheken volgeschreven over de ontwikkeling van mensen, teams, organisaties. In de kern van al die literatuur en theorieën komen altijd de dezelfde elementen terug. Die elementen liggen blijkbaar zo ten grondslag aan iedere ontwikkeling, dat ik me steeds vaker ben gaan afvragen of al hetgeen we eraan toevoegen niet te veel afleidt van de kern van de zaak. Het het antwoord op die vraag luidt bijna altijd: JA!
Het proces van organisatieontwikkeling en menselijke ontwikkeling blijkt namelijk bij voorkeur en als vanzelfsprekend zijn eigen vaste pad te volgen, vermits we toestaan het zich te laten ontvouwen, als we niet forceren maar vooral faciliteren. Als je de eigenstandige logica van het zich ontwikkelende werksysteem (team/organisatie…) kunt zien, snap je waarom het soms misgaat en begrijp je ook wat je echt kunt doen (en moet laten!) om het proces zich gezond te laten ontvouwen. Want sterke organisaties ontwikkelen zich als vanzelf als we in staat zijn het ‘minimaal noodzakelijke’ doen, als we vertrouwen koppelen aan minimale interventie. Dan zien we duurzame organisaties verschijnen, om maar eens een modewoord te gebruiken, echter nu in hun echte betekenis: betekenisvol…
Phanta Rhei…
